Verder waren de wachtende collega's in een speelse bui; ze gingen allemaal springen om te zien of ze het plafond aan konden raken. Uiteraard werden er diverse technieken uitgeprobeerd. Echt schattig om te zien. Veel gelezen heb ik dus niet :) Nou toen was het eindelijk tijd voor de ouverture. Na het stuk een keer doorgejast te hebben zei de dirigent:"Pauze!". Na de pauze hebben we nog verder gerepeteerd. Om 15.50 (10 min voor het einde dus) hebben we 3 plekken uit het vioolconcert nummer 1 van Bruch doorgespeeld. "Dit stuk is erg bekend voor julie allemaal he? We doen het morgen wel met de solist." Einde rep!
O, ik schaam me dood: ik moest vandaag dus de basklarinet en standaard teruggeven. Daardoor was ik een beetje overladen want de gewone klarinettas moest ook nog mee. Heeft Hw's moeder Hw's vader na de lunch opgedragen om mij mee te helpen met slepen tot aan de taxi. Ik kon hem niet tegenhouden...... loopt iemand van dik in de 60 met mijn spullen te slepen. Jongejonge, wel heel lief natuurlijk. "Ik doe het graag want ik ben sterk."
Hier een fotootje met de moeder van Hw:
1 opmerking:
Och Joke, dat duits praten lukt je wel. We waren eens 'n keer met 2 nichtjes uit Canada op vakantie in Duitsland. Ik betrapte me er op dat ik engels tegen de duitsers en duits tegen mijn 2 nichtjes aan het praten was. Ze keken alleen een beetje raar.
Bedankt nog voor de mooie tekening. Deze hangt nu op onze slaapkamer. Prachtig.
Een reactie posten