maandag 15 december 2008

Guzheng

Hehe, eindelijk weer eens een fotootje kunnen uploaden. Ik heb nu een andere browser gebruikt (Mozilla) in Safari zal wel ergens een foutje zitten.
De les van Mickey ging goed, hij heeft alleen nog de neiging om met een lelijke Chinese "geduwde" toon te spelen. Ritme en frasering beginnen beter te worden. Behalve de laatste toon van de zin want die kapt hij nog altijd af.
De repetitie bij de guzheng (Chinees instrument) thuis was leuk maar wel vermoeiend omdat ik alles moest vertalen. Ik vind het een beetje vervelend als ik niet precies weet hoe bepaalde dingen in het Chinees heten. Denk aan woorden als; introductie (dat weet ik nu wel: qianzhou), glissando en suggestie. Zij gebruikte ook een paar Chinese termen waarvan ik wel kon raden wat ze betekenden maar bij andere zag je toch vraagtekens boven mijn hoofd verschijnen. Het was een beetje vreemde situatie zo bij "vreemde" mensen thuis in de slaapkamer (daar stond de guzheng) met Candy (baas vd koffieshop) en de andere huisgenoot op een stoel in de gang. Zij zaten ons "in de gaten" te houden. Het klinkt trouwens heel cool met de guzheng samen. "Stille nacht" krijgt er een mooie kleur bij. Voor de rest spelen we 2 Chinese klassiekers met haar: "de gekleurde wolken achtervolgen de maan" (彩云追月) en "butterfly lovers" (梁祝).

Na de repetitie ben ik gaan hot potten met Michael. We hadden een pan met een scheiding in het midden. Aan een kant een tomatensoepje en aan de andere kant een superpittige soep. Eerst aten we vis. Die vis zat al in de soep. Op dat moment was de vlam onder de hotpot nog niet aan omdat de vis ander niet meer lekker is. Toen we de vis eruit gevist (ja, grappig he) hadden ging de brander aan en gooiden we lotus, bamboo, paddestoelen en nog zo meer in de soep. In de sichuan keuken heb je meerdere soorten pittig. Wij kozen gisteren voor de mala (麻辣) variant. "Mala" betekend "tintelend pittig". Je lippen en tong krijgen een soort verdoofd maar toch tintelend gevoel door de aanwezige pepers. Na het eten hebben we op het terras van een Tibetaans restaurant gezeten en onder het genot van een fles witte wijn het leven in het algemeen en het leven in Guangzhou doorgenomen. Een van de conclusies was dat het toch erg fijn is om 14 dec 's avonds zonder te verkleumen op een terrasje te kunnen zitten. Ik had trouwens wel een jasje aan en een sjaal om hoor ;)

Geen opmerkingen: