Het was heel leuk werken met Tan Dun vandaag :) Ik heb in de pauze een praatje met hem gemaakt. Hij is erg aardig en weet hoe hij Chinese mensen moet "ontdooien". De sfeer is daardoor erg goed. Niet onze normale fatalistische "is het nog geen vier uur?" instelling. Ik speel in het stuk "The four secret roads of Marco Polo". Dat is een compostitie voor orkest met 12 cello solisten. Leuk is Tan Dun zijn stuk toelicht zodat we precies weten wat de bedoeling is.Zometeen ga ik met wat dames van de GWIC uiteten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten