Sexta-feira e Sábado

Vandaag zijn we alweer 3 maanden in China! Tijd voor een terugblik en de voors en tegens van het leven in China.

Te veel mensen, ook veel onbeleefde types
Constant heet en vochtig weer
Te veel mensen
Het is nooit stil
Het is altijd druk
De chinese mentaliteit

Ik heb een orkestbaan
Het eten is geweldig
We verdienen beiden relatief gezien erg goed
Voor ons is alles goedkoop (kleren, eten, massages, taxi enz)
We hebben een huis met een mooi uitzicht


Onze wasmachine die alleen met koud water kan wassen
De chinese taal
De houding van de musici
Naast Mandarijn ook Kantonees (moeten) leren
Alle cultuurverschillen

De balans na drie maanden gaat de goede kant op. Voornamelijk door het feit dat ik zo snel een baan heb gevonden. Ik denk dat ik anders allang gek geworden was hierzo! Ik begin nu ook wat meer contact met de niet buitenlandse orkestleden te krijgen. Ook bij de yoga worden er steeds meer contacten opgebouwd. Het gaat om korte gesprekjes maar dat maakt het leven een stuk aangenamer. Met mijn Chinees gaat het ook de goede kant op. Ik vind het nog altijd niet goed genoeg (misschien is dat mijn perfectionistische kant die weer eens te kritisch is). Ik moet wel erkennen dat het enorm vooruit gegaan is. Op MTV kan ik soms al de tekst (in karakters) van de liedjes meelezen. Dat kon ik een tijd geleden echt nog niet. Maar ja, je merkt alleen maar wat je niet kan he?

Gisteravond kwam ik de Blogger site niet op. In plaats daarvan heb ik pap en mam geskyped. Dat ging 5 minuten goed. Daarna werd de verbinding te instabiel. Ik kon net zeggen: "Bel maar met teledump." Zo gezegd zo gedaan! Het concert gisteravond ging wel goed. Ik ben benieuwd wat ze van mijn esklarinetspel vonden. Maar feedback is niet iets wat in de Chinese cultuur zit. Ik ga het morgen maar gewoon zelf vragen. Morgen hebben we weer een "Chinees" concert, de partijen hebben we nog niet eens gekregen. Morgenvroeg hebben we een doorloop. Hopelijk zitten er geen "sneaky" nieuwe dingen tussen......

Conclusie: het gaat wel goed hier in China maar soms word ik ook helemaal gek van alle stomme Chinezen. Zeker zoals gistermorgen toen ik keihard aan de kant geduwd werd ik de bus (er was gewoon nog plaats achter mij). Ik was het zo zat dat ik ook keihard teruggeduwd heb. Niet echt heel "Zen" maar de maat was vol. Met eten gaat het prima, ik haal eens in de zoveel tijd een lekkere pizza..... Mijn Chinees gaat de goede kant op. Ik erger me aan de soms onprofessionele houding van mijn medemuzikanten. Mijn wasmachine wast niks schoon (gek he, met koud water). De drukte en het lawaai worden me soms wat te veel.

Over 3 maanden maar weer een overzicht, kijken waar ik dan wel of niet aan gewend ben!