czwartek

Deze twee foto's heb ik vanaf ons balkon gemaakt. Het grote vlak in het midden is het frame voor een nieuw dak. Het oude dak was op een plek ingestort. Die plek was vorig jaar december toen Hw en ik ook hier waren al kapot. Misschien heb ik daar nog ergens een foto van voor later deze week. Ik neem aan dat de constructie hieronder aan een fabriek toebehoord die iets doet met lange metalen staven?!
Zo langzamerhand begin ik het uitzicht in meer details te kennen en te zien. Elke dag valt er wel iets anders op. Ik heb ook nogal "veel" uitzicht, dat is leuk.
Gisteravond hebben we met z'n vijftienen aan een grote ronde tafel gegeten. Het was een shanghainees restaurant dus er waren bijna alleen zoete gerechten. Op zich wel lekker maar de zuidelijke keuken bevalt me toch beter. Ik heb met een meisje (de dochter van de man die nu in het ouderlijke huis van Hw's moeder en oom woont en waarvan beiden nog een aandeel hebben, snappie?) gepraat. Natuurlijk werd ze door iedereen gepushed om met mij Engels te oefenen. Ze bakte er niet veel van (ze is 24). Het kwam erop neer dat ik de hele tijd Chinees moest praten.
Ook niet erg natuurlijk. Soms word ik nog wat geirriteerd door dat soort Chinees gedrag: andere mensen pushen om iets te doen wat je zelf niet kan. Grrrrr, oooohm enzo.........Ze nemen altijd maar aan dat ik er ook zin in heb. Soms niet dus!
Morgenvroeg moeten ongeveer 20 mensen van het orkest (including me) voor een kwartiertje naar Xinghai (de concertzaal) om ouverture "Onegin" van Tchaikovsky een keer door te spelen. De rest van de dag gaan ze het pianoconcert van Schumann oefenen waar wij dus allemaal niet in zitten. Ook weer zoiets......voor de Chinese mensen is het wel fijn want dan krijgen ze die repetitie betaald. Maar toch vonden ze het geen fijne planning.