Netwerken

De repetitie bij de harmonie gisteren was echt supervermoeiend. Ten eerste was het niveauverschil tussen de spelers gigantisch groot; er zaten mensen die 2 (ja echt, 2, twee, two ,二) lessen gehad hadden en mensen die al 5 jaar speelden. Hoe moet je daar iets van maken!? Ten tweede moest ik de hele tijd chinees praten. Nu was ik nog moe van zaterdag en dan gaat het chinees toch net wat minder soepel, heel irritant. Gelukkig konden ze me wel begrijpen.
De repetitie vond plaats in een ander deel van de stad. Mijn collega Wilson (trombonist) kwam me ophalen. Laten we zeggen dat ik erg blij ben dat ik woon waar ik nu woon :). Het gebouw was helemaal kaal en onafgewerkt. Kale muren, vieze w.c.'s, deuren die nog net bleven hangen......
De overburen keken zo bij ons naar binnen en reken maar dat er heel wat lawaai geproduceerd werd! Volgens mij hadden de mensen aan de overkant niet eens w.c.'s in hun huis. Dat denk ik omdat onder in de hoek van het gebouw openbare toiletten waren. Deze ruik je al van enige afstand. Na de repetitie werden "wij leraren" uitgenodigd om mee te gaan eten. Tja, waarom niet he? Wilson , zijn vriendin (die fluitles heeft gegeven daar) en ik gingen met wat orkestleden mee naar een eethuisje (ook kaal en onafgewerkt). Het eten was goed en megagoedkoop, zelfs voor kantonese begrippen. De schade bedroeg 18 euro voor 8 mensen. Na het eten hebben ze me naar huis gebracht. Ik was helemaal gaar. Maar om 14.30 had Edward les....gelukkig was hij ook zo duf als een konijn en hebben we ons samen door les 5 geworsteld.
's Avonds was er een klarinetvoorspeelavond in Xinghai. Uiteraard moest ik gaan luisteren om aan "de connecties" te werken. Eerlijk gezegd had ik liever thuis blijven slapen want op is op. Maar ja, zoveel van die avonden zijn er nu ook weer niet. Het bleek een enorm ego document van de leraar te zijn: vier enorme foto's van hem op het podium, een diavoorstelling van jong tot oud, videoberichten van "gerespecteerde" mensen..........kortom schaamteloos onbescheiden! Een van de videoberichten was van een moeder van een leerling, aaaaaaaargh......"Hij is zo goed en zo streng, hij geeft ons kind een kans, hij is zo aardig tegen ons..." Mag ik een teiltje?
Hw en ik hebben natuurlijk geen kaartjes gekocht. Een meisje wat nu aan het conservatorium studeert (bij een andere leraar) heeft ons binnen gelaten. Zij heet Feng Jia. Ik had al eerder met haar gebeld en gemsnd. Zaterdagmorgen hebben we elkaar voor het eerst gezien toen zij naar de doorloop kwam luisteren. Zij heeft me gisteren ook aan haar leraar voorgesteld. Na het concert belde die leraar om mij te vragen wat mijn tarief was en dat hij waarschijnlijk wat leerlingen naar mij zou doorsturen. We zien wel hoe dat loopt. I.i.g. heb ik nu ook connecties op het conservatorium. Het was een goede netwerk avond ;).