Mario...Mario!

Zozo, er zit weer bijna een dagje op! In de opera zit een stuk waarin heel veel buisklokken bespeeld moeten worden. Die staan door de hele zaal heen opgesteld. Collega's die niet in het orkest spelen, moeten dus buisklok spelen. Er zijn strijkers, een hoorn, een bas en een klarinet die dat doen. Je kunt je wel voorstellen hoe melig dat de eerste keer verliep. Ook fijn voor degenen die achter in de zaal staan dat er zo'n goed belichting is (NOT!). Mannen op redelijke leeftijd, met een leesbrilletje op, een niet geheel leesbare partij en dan ook nog eens geen licht.... mmm. Het lijkt allemaal wel goed te komen. Voor de rest was het veel wachten geblazen vandaag want de zangers gingen acteren. Niet al te bevordelijk voor het repetitie tempo is het grote aantal mensen dat iets moet doen (en dus ook het aantal mogelijke vergissingen); orkest, koor, kinderkoor, orgel en een hoop solisten, dat vergt heel wat coördinatie! 's Avonds hebben we de eerste en tweede akte doorgespeeld. Op een paar kleine stops na zijn we er goed doorheen gekomen. De zangers zongen natuurlijk gemarkeerd dus van echt muziek maken was er nog geen sprake. Althans, dat kwam er niet van. Morgenvroeg hebben we een "surprise" hout repetitie voor Mahler 6. Het hele vierde deel staat in D, zucht. Dat kan ik morgen dus nog niet spelen. Ik laat iemand van het kantoor de partij transponeren want het is heel veel. Stel dat dat niet doorgaat dan heb ik nog anderhalve week om het zelf te doen. Beetje vaag hè? Een repetitie van compleet ander repertoire voor een concert over 2 weken. We spelen eerst nog een ander programma tussendoor. De wondere wegen van het GSO...... ;)